Teun, Lucas en Julius
‘Straatportret’. Daar vallen deze foto’s officieel onder, als je van categoriën houdt. In dit geval zijn het viaduct portretten. Terwijl ik een avondwandeling maakte (op zoek naar bramen, maar dat is een ander verhaal) zag ik mid-air 3 jongens vliegen. Of vliegen - dat is een poëtische interpretatie van zich overgeven aan de zwaartekracht, en daarna aan het water, vanaf een hoge brug.
Dat deden ze dus, en het raakte me. Ik hou ervan om mensen te fotograferen die ‘er in’ zijn. ‘In it’, op z’n Engels, die hun ding doen. En dat ‘ding doen’ wilde ik zo min mogelijk verstoren met foto’s nemen, maar dat is natuurlijk een lastige kunst. Beetje moeilijk om een portret te nemen zonder de situatie te verstoren. Maar de jongens hielpen me daarbij, door te proberen niet te poseren tijdens het poseren :-) Trots en dankbaar ben ik voor het resultaat. Authenticiteit en ‘niet proberen’ is altijd wat ik nastreef met m’n foto’s, maar ik heb het gevoel dat ik daar de laatste tijd een verdiepingsslag in maak. Een avontuur naar nog meer authenticiteit. Spannend, maar zonder die spanning zou het niet zo’n avontuur zijn. Om iets te maken dat de tand des tijds doorstaat wil ik iets maken dat waarachtig is, en met dit soort fotografie oefeningen train ik m’n compas.
Teun, Lucas, Julius, bedankt voor jullie vertrouwen.